Skip to main content

Ondervoeding

Als ouder wil je altijd het beste voor je kind: de beste zorg, kansen en voeding. Maar wat als je dit niet kan bieden? Hoe hard je het ook probeert en hoe goed je ook weet dat die eerste jaren van een kind zo belangrijk zijn voor de ontwikkeling. Je kan gewoon niet aan eten komen. Terwijl er genoeg voedsel is op aarde. Dit is de realiteit voor 309 miljoen mensen. 

De eerste 1.000 dagen in het leven van een kind zijn het belangrijkst, omdat de hersenen en organen in deze periode de grootste ontwikkeling doormaken. Ondergewicht heeft rampzalige gevolgen, op de korte en lange termijn.

Blijvende schade door ondervoeding


Chronisch ondervoede kinderen blijven klein en hebben een zwak immuunsysteem,
waardoor ze vatbaarder zijn voor ziektes als longontsteking en mazelen. Ook heeft ondervoeding invloed op de mentale ontwikkeling. Studies hebben aangetoond dat chronisch ondervoede kinderen minder ontwikkelde hersenen hebben, waardoor ze slechter presteren op school en in hun latere (werkzame) leven. Ondervoeding is dus niet alleen funest voor de kinderen zelf, maar heeft ook zware gevolgen voor families en de samenleving op lange termijn.

Baby Ahmed

Khadra’s* jongste zoontje, Ahmed*, is nog maar 7 maanden oud. Hij werd met gezondheidsklachten naar onze kliniek gebracht in Somalië. Onze hulpverleners concludeerden dat hij tuberculose had en ondervoed was. Hoewel Khadra en haar oudste zoon allebei werken, verdienen ze niet genoeg om eten te kopen voor het hele gezin. Wij konden Ahmed behandelen met medicatie en voedzame melk, waardoor hij aansterkte. 

Ik kan vaak maar één maaltijd per dag bieden.
‘s Ochtends huilen ze omdat ik pas eten kan geven rond lunchtijd, maar als ik het dan al aan ze geef, wat moeten ze dan later eten? Ik heb honger en mijn kinderen hebben ook honger.

- Khadra*, moeder van Ahmed

 

Om kinderen te helpen, bieden wij op drie verschillende manieren hulp: voorkomen, verhelpen en door middel van beleidsbeïnvloeding

Voorkomen  
Het allerliefst zien we natuurlijk geen ondervoeding en honger in de wereld. Daarom zorgen we ervoor dat op scholen kinderen minstens één voedzame maaltijd per dag krijgen. Bovendien ondersteunen we gezinnen door hen bijvoorbeeld zaden of geiten te geven, zodat ze in hun eigen voedsel kunnen voorzien. Daarnaast geven we voorlichting in gemeenschappen waar honger vaak voorkomt, zodat ouders en verzorgers leren hoe ze voedzaam eten kunnen bereiden voor hun gezin. 

Junior 16 watering plants in a community garden in Malaita Province the Solomon Islands

Verhelpen
In gemeenschappen waar honger heerst, bieden we gratis medische hulp. We voorzien kinderen van voedzaam voedsel, zoals Plumpy'Nut, een pindapasta die hen helpt snel aan te sterken. Daarnaast geven we contant geld aan gezinnen, omdat zij vaak het beste kunnen inschatten wat ze nodig hebben om honger te bestrijden.

CH1113Roya (18 mths) is malnourished and eats therapeutic food at a clinic in Afghanistan

Roya* (18 maanden) eet Plumpy'Nut in een kliniek in Afganistan

 


Beleidsbeïnvloeding

Hoewel deze hulp cruciaal is, pakt het niet de kern van het probleem aan: er is wereldwijd genoeg voedsel en geld, maar het ontbreekt aan politieke wil. Honger wordt soms zelfs ingezet als wapen in conflicten en rijke landen importeren voedsel uit gebieden waar mensen hongerlijden.

Save the Children wil via beleidsbeïnvloeding regeringen en politieke leiders aansporen om honger structureel aan te pakken. Dit kan niet alleen door financiële steun, maar ook door wetgeving te veranderen. Mensen moeten voldoende kunnen verdienen, kinderen moeten toegang hebben tot onderwijs, en gezondheidszorg moet overal beschikbaar zijn. Dit is niet alleen de verantwoordelijkheid van de landen die met honger te kampen hebben, maar juist ook van de landen waar overvloed heerst. Deze welvarende landen hebben immers vaak geprofiteerd van de kwetsbare positie van anderen.

Ieder kind, waar ook ter wereld, heeft recht op goede voeding. Net zoals het recht op onderwijs, gezondheidszorg en een veilig leven. Rechten die zijn opgenomen in het Kinderrechtenverdrag van de Verenigde Naties (1989), dat inmiddels door 196 landen is ondertekend. 
 

* Alle namen in dit artikel zijn gewijzigd om de personen te beschermen.